Psychologiczne podstawy odchudzania - od czego zacząć odchudzanie? Odchudzanie zaczyna się w głowie, jak się przygotować?

Myslenie wyszczuplajace

Dieta niskoenergetyczna jest skuteczna wtedy, gdy zmieni się sposób myślenia, aby wytrwać w postanowieniu przestrzegania nowych zasad żywienia. Osoby stosujące diety niskoenergetyczne powinny: – jeść to, co pozwoli na zmniejszenie masy ciała bez utraty masy mięśniowej i osłabienia układu odpornościowego, – miec´ s´wiadomos´c´, z˙e nalez˙y odchudzac´ sie˛ powoli, – uczynic´ diete˛ swoim priorytetem, – przestrzegac´ ustalonych zasad i nie tracic´ motywacji, – wytrzymywac´ gło´d i skutecznie opierac´ sie˛ zachciankom, – nie ulegac´ namowom cze˛stuja˛cych i nie jes´c´ pod wpływem stresu i emocji, – uprawiac´ c´wiczenia fizyczne, gimnastykowac´ sie˛. Utrata masy ciała i utrzymanie jej na odpowiednim poziomie w duz˙ym stopniu zalez˙y od motywacji, kto´ra˛ trzeba cia˛gle wzmacniac´. Potknie˛cia nalez˙y traktowac´ jako chwilowe błe˛dy. Nie nalez˙y uznawac´ ich jako pretekstu do poddania sie˛ i rezygnacji z odchudzania. Cze˛sto osoby, kto´re sa˛dza˛, z˙e złamały zasady diety, czuja


http://www.wydawnictwopzwl.pl/download/225290100.pdf

Jak myślą osoby szczupłe? - CECHA 8 - Przestajesz przestrzegać diety gdy stracisz na wadze

Jak myślą osoby szczupłe? - CECHA 7 - Skupiasz się na tym, co uważasz za krzywdzące

Jak myślą osoby szczupłe? - CECHA 6 - Kiedy tyjesz, tracisz wiarę w siebie

Jak myślą osoby szczupłe? - CECHA 5 - Jedzeniem poprawiasz sobie nastrój

Jak myślą osoby szczupłe? - CECHA 4 - Zwodzisz siebie, jeśli chodzi o ilość spożywanego jedzenia

Osoby szczupłe zwykle mają dobre wyczucie tego, ile zjadły. Nie przejadają się często, a kiedy już to robią, automatycznie przy następnym posiłku jedzą mniej.Natomiast ci, którzy się odchudzają, często oszukują samych siebie w kwestii tego, ile naprawdę jedzą. Zdarza się, że świadomie nie zauważają, co jedzą, aby sobie nie pogarszać samopoczu­cia. Na przykład zjadasz lody, stojąc przy zamrażarce, lub całą paczkę chipsów, oglądając telewizję. To tak, jakby część ciebie wierzyła, że To nic takiego, jeżeli robię to nie w pełni świadomie.

Nauczysz się, jak reagować na głos, 

który próbuje cię przekonać: 

„Musisz natychmiast coś zjeść!"

Być może wmawiasz sobie, że to, co jesz, nie ma większego znaczenia, że kalorie się nie liczą, jeśli wyjadasz tylko okruchy z torebki po ciastkach, zlizujesz polewę do tortu z noża czy zjadasz odłamany kawałek precla. Może usprawiedliwiasz takie podjadanie tym, że musisz zjeść resztki, żeby się nie zmarnowały, albo że jesteś na urlopie. A może twoją wymówką jest to, że mu­sisz coś zjeść, bo jest za darmo albo ktoś cię do tego namawia. Możesz oszukiwać siebie na wiele sposobów. Być może zje­dzenie czegoś zabronionego staje się też dobrym pretekstem do tego, by jeść dalej. Może mówisz sobie: Skoro już i tak zasady diety zostały naruszone, to mogę teraz je łamać do wieczora. Jesz ^ec dalej, obiecując sobie, że jutro zaczniesz dietę od nowa.

Jak myślą osoby szczupłe? - CECHA 3 - Lubisz uczucie sytości

Osoby szczupłe zwykle jedzą do chwili zaspokojenia głodu. Nie czują się dobrze, kiedy zjedzą tak dużo, że energiczny spacer po posiłku sprawia im trudność. Nawet gdy na talerzu pozostaje smaczne jedzenie, nie chcą jeść więcej. Nie czują przymusu opróżnienia talerza.

Ty natomiast chyba nie czujesz się najlepiej, gdy przestajesz jeść w tym momencie. Są trzy prawdopodobne przyczyny takiego stanu rzeczy:

° martwisz się, że będziesz odczuwać głód przed kolejnym posiłkiem,

° masz poczucie krzywdy, gdy nie jesz tyle, ile chcesz, ° masz zwyczaj zjadania większych ilości, niż wymagają tego względy zdrowotne. Być może poziom zapełnienia żołądka po obfitym posiłku uważasz za normalny, podczas gdy w istocie jest to już poziom przejedzenia.Zauważyłam to zjawisko niedawno, kiedy jadłam obiad u kolegi. Było nas dziesięcioro. Chociaż zwykle nie zwracam uwagi na to> co ludzie jedzą, tego wieczoru postanowiłam ich obserwować.

Oto rezultaty moich obserwacji: dwie osoby (kobiety) ja niewiele. Trzej mężczyźni (wszyscy o przeciętnej wadze) je nieco więcej niż my. Pozostała piątka (wszyscy z nadwagą) ja dużo więcej niż cała reszta.

Osoby, które jadły niewiele, zrezygnowały z przystawek i kil dodatków do głównego dania, a zjadły część pierwszego dar warzywa i ryż. Ci, którzy jedli nieco więcej, zjedli trochę przys wek i większość tego, co znajdowało się na ich talerzach. Jedzą najwięcej zjedli sporo przystawek, dodatków i prawie wszystko swoich talerzy. Myślę, że nie byli już głodni, ale poprosili o dokła kę. Poza tym zjedli dużo większe porcje deseru.

Jak myślą osoby szczupłe? - CECHA 2 - Z trudem znosisz głód i zachcianki

Większość szczupłych osób odczuwa głód i czasami zachcian-- ale tego nie rozpamiętuje. Te osoby w ogóle nieczęsto myślą Jedzeniu. Uważają, że zawsze zdołają czymś zaspokoić głód bo mu się oprzeć, gdy sytuacja będzie tego wymagać. Zwykle e mają także kłopotu z doczekaniem do następnego posiłku.

Kiedy Ty czujesz głód lub zachciankę, prawdopodobnie nieustannie myślisz o tych odczuciach. Może martwisz się, że kolejna okazja nieprędko się nadarzy. I chyba nawet nie możesz odpędzić od siebie tych myśli. Być może przesadzasz, myśląc o tyi jak dojmujące i długotrwałe będzie uczucie głodu. A może próbując się pozbyć tych myśli, sięgasz w końcu po jedzenie. Niektórzy odchudzający się ludzie odbierają głód i zachcianki niemal ja! stan alarmowy: „Muszę natychmiast coś zjeść!"

Nauczysz się, jak reagować na głos, który próbuje cię przekonać „Musisz natychmiast coś zjeść!" Poznasz i opanujesz wiele technik skupiania uwagi na czymś innym, aby głód i zachcianki straciły moc. Nauczysz się, jak sobie powiedzieć: Chwilowo odczuwam głód lub Odczuwam chwilową zachciankę... Nie muszę zwracać na to uwagi... mogę zająć się czymś innym... Nie muszę natychmiast jeść, aby uwolnić się od tego uczucia... Za kilka minut będę się cieszyć, że udało mi się powstrzymać od jedzenia. Jeżeli chcesz myśleć jak osoba szczupła, musisz się nauczyć odróżniać głód od ochoty na coś.

Dieta dr Beck

Ten program pomoże ci odkryć, że głód i zachcianki wcale nie są stanem alarmowym, i nauczyć się, jak sobie z nimi radzić. Czytając te słowa, myślisz pewnie: Wiem, że nie muszę jeść, gdy odczuwam głód lub mam ochotę na jedzenie. ..Ja chcę jeść.

Prawdopodobnie znasz opowieści o napadach głodu i wiesz, że ludzie mogą długo wytrwać bez jedzenia. Jeżeli kiedykolwiek zdarzyło ci się stosować post ze względów religijnych czy medycz­nych, wiesz z doświadczenia, że głód na przemian wzmaga się i słabnie.

Ale w chwili gdy czujesz głód lub zachciankę, raczej nie myślisz racjonalnie. Może sądzisz, że musisz natychmiast je zaspokoić. Być może ten sposób rozumowania odziedziczyliśmy po naszych j przodkach - myśliwych i zbieraczach. Mogli oni przeżyć dzięki temu, że rozwinęli w sobie zdolność koncentrowania się na jedze­niu wówczas, kiedy było dostępne, aby przetrwać gorsze czasy, kiedy pożywienia nie było. Dzisiaj jedzenia jest pod dostatkiem, i to cały czas, ale nasze mózgi jeszcze się do tego nie przystosowały.

Jak myślą osoby szczupłe? - CECHA 1 - Mylisz głód z ochotą na coś

Szczupłe osoby oczywiście łatwiej odróżniają uczucie praw­dziwego głodu, kiedy żołądek jest pusty, od ochoty na jedzenie, kiedy żołądek nie jest pusty.Osoby szczupłe mówią sobie: Wiem, że chciałbym to zjeść... Ale przecież niedawno jadłem... nie zjem tego. Ty natomiast praw­dopodobnie uważasz każdą chęć zjedzenia czegoś za przejaw głodu. Może sądzisz, że powinno się jeść zawsze, gdy czuje się pustkę w żołądku lub gdy poczuje się chęć na jedzenie.

Dieta dr Beck

Aby myśleć jak osoba szczupła, musisz się nauczyć odróżniać głód od ochoty na coś. Jest to rzecz niezbędna, by móc podejmo­wać słuszne decyzje co do tego, kiedy jeść, a kiedy nie jest to wskazane. Osiągniesz to, zwracając uwagę na uczucie w żołądku przed spożyciem posiłku i po nim. Będziesz też przeprowadzać takie eksperymenty, jak doprowadzenie się do stanu prawdziwe­go głodu, by się przekonać, jak się go odczuwa.

Jak myślą osoby szczupłe?

Czy wiesz, dlaczego nie możesz schudnąć albo utrzymać st lej wagi? Na pewno znasz osoby, dla których jedzenie nie j takim problemem jak dla ciebie. Czy się od nich w jakiś sposó różnisz? Pewnie tak, ale niekoniecznie pod tym względem. Zastanów się nad następującymi kwestiami:

o Czy sięgasz czasami po jedzenie nawet wtedy, gdy nie odczuwasz głodu? Inaczej mówiąc, czy potrafisz odróżnić głód od zwykłej ochoty na coś?

o Czy czasami martwisz się, że nieprędko nadarzy ci się okazja, by coś zjeść? Czy miewasz myśli w rodzaju: „Co będzie, jeśli zgłodnieję?"

o Czy czasami jesz więcej, niż wymaga tego zaspokojenie głodu?

o Czy zwodzisz siebie w sprawach jedzenia? To znaczy, czy mó­wisz sobie, że nic się nie stanie, jeżeli zjesz niewielki kęs cze­goś, czego nie powinieneś jeść?

o Czy jesz, żeby poprawić sobie nastrój?

o Czy zarzucasz stosowanie diety, jeśli ważysz więcej?

o Czy czasami jesz, bo uważasz, że to niesprawiedliwe, że nie możesz jeść tak jak inni?

o Czy przestajesz przestrzegać zasad diety, gdy tylko stracisz na wadze?

Jeżeli na któreś z tych pytań odpowiedziałeś: „tak", to znaczy, że .nasz cechy, które mogą ci utrudniać stosowanie diety.